WYJAŚNIENIA MPiPS

Z 10 KWIETNIA 2015 R.

W SPRAWIE UPRAWNIEŃ DO URLOPU WYCHOWAWCZEGO I OBNIŻENIA W TYM CZASIE WYMIARU ETATU

 

Na podstawie art. 186 Kodeksu pracy pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Wymiar urlopu wychowawczego wynosi do 36 miesięcy. Urlop jest udzielany na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 5 roku życia i może być wykorzystany najwyżej w 5 częściach.

Natomiast zgodnie z art. 1867 § 1 k.p. pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika.

W świetle tych przepisów należy stwierdzić, że prawo do obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie art. 1867 k.p. jest odrębnym i niezależnym uprawnieniem wobec urlopu wychowawczego aczkolwiek z tym urlopem funkcjonalnie powiązanym z tego względu, że przysługującym pracownikowi uprawnionemu do urlopu wychowawczego.

W ocenie Departamentu Prawa Pracy MPiPS oznacza to, że są to dwa różne wobec siebie uprawnienia i  regulacje dotyczące zasad wykorzystywania urlopu wychowawczego nie mają zastosowania do obniżenia wymiaru czasu pracy przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego. Korzystanie przez pracownika z uprawnienia do obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie art. 1867 k.p. nie wpływa na wymiar korzystania przez niego z urlopu wychowawczego, a także do jego pięciu części.

Jednocześnie Departament informuje, że prezentowane opinie nie mają charakteru wiążącego dla pracowników, pracodawców, organów kontroli, ani sądów. Departament podkreśla, że w myśl art. 10 ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2012 r., poz. 404 ze zm.) udzielanie porad w zakresie przestrzegania prawa pracy należy do ustawowych zadań PIP. W razie dalszych wątpliwości w tej lub innych sprawach związanych z prawem pracy radzimy zwrócić się do właściwego Okręgowego Inspektoratu Pracy .

 

(Rzeczpospolita, Praca i ZUS z 16 kwietnia 2015 r., Nr 88 (10 117), str. D3)

 

 

WYJAŚNIENIA MPiPS

Z 14 LISTOPADA 2014 R.

W SPRAWIE WPŁYWU KORZYSTANIA Z OBNIŻENIA WYMIARU CZASU PRACY NA WYMIAR URLOPU WYCHOWAWCZEGO

 

Okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego nie wpływa na wymiar urlopu wychowawczego.

 

Na podstawie art. 186 Kodeksu pracy pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Wymiar urlopu wychowawczego wynosi do 36 miesięcy. Urlop jest udzielany na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 5 roku życia i może być wykorzystany najwyżej w 5 częściach.

Natomiast zgodnie z art. 1867 § 1 k.p. pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że prawo do obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie art. 1867 kp jest odrębnym i niezależnym uprawnieniem wobec urlopu wychowawczego aczkolwiek z tym urlopem funkcjonalnie powiązanym z tego względu, że przysługującym pracownikowi uprawnionemu do urlopu wychowawczego.

Oznacza to, w opinii Departamentu Prawa Pracy, że są to dwa różne wobec siebie uprawnienia i mające odrębne regulacje dotyczące zasad ich wykorzystywania. Tym samym okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego nie wpływa na wymiar urlopu wychowawczego. Natomiast z prawa do pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy na podstawie art. 186 k.p. pracownik będzie korzystał przez okres, w którym będzie spełniał ustawowe warunki uprawniające go do urlopu wychowawczego.

Jednocześnie Departament Prawa Pracy informuje, że Ministerstwo nie jest uprawnione do wydawania wykładni obowiązujących przepisów, a poglądy prawne Departamentu nie są wiążące dla stron stosunku pracy, sądów pracy oraz Państwowej Inspekcji Pracy. Wiążący charakter dla stron mają jedynie orzeczenia sądowe wydawane w indywidualnych sprawach.

Ponadto Departament informuje, iż organem uprawnionym do udzielania porad z zakresu prawa pracy jest Państwowa Inspekcja Pracy (art. 10 ust. l pkt 7 lit. e ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, Dz. U. z 2012 r., poz. 404 ze zm.).